Leczenie nadciśnienia w zależności od stopnia niewydolności wydalniczej nerek. Dietetyczne oraz farmakologiczne leczenie chorych na nerki prowadzi się równo-cześnie i dostosowuje do stopnia niewydolności nerek oraz ciężkości nadciśnienia. Należy dążyć do obniżenia ciśnienia do 21,3-24 kPa (160-180 mm Hg) jego wartości skurczowej oraz 12-13,3 kPa (90-100 mm Hg) wartości rozkurczowej. Ciśnienie wyższe od wymienionych wartości wpływa szkodliwie na resztkową czynność nerek. Szczególnie niebezpieczne jest gwałtowne obniżenie ciśnienia tętniczego, prowadzące do nagłej hipoperfuzji nerek i pogorszenia ich czynności wydalniczej. Pogorszenie to może mieć charakter nieodwracalny! Dlatego też obowiązuje zasada stopniowego zwiększania dawek, stosownie do reakcji chorego na podawane leki oraz do stopnia upośledzenia czynności wydalniczej nerek.
Nadciśnienie nerkowopochodne przy GFR ponad 30 ml /min. U chorych z GFR >30 ml/min należy stosować monoterapię przeciwnadciś- nieniową. Przy wyborze leku należy uwzględnić czynniki wymienione w tab. 5.1,
