Przez wytrzewionie wrodzone rozumiemy przemieszczenie trzew poza jamę brzuszną przez ubytek w ścianie brzucha, umiejscowiony bocznie w stosunku^do pierścienia pępkowego.
Wytrzewienie wrodzone powstaje w 8-12 tygodniu życia płodowego w następstwie zaburzeń różnicowania się mezenckymy zarodkowej, tworzącej somatopleurę bocznych ścian brzucha. Resorpcja ektodermy przylegającej do somatopleury doprowadza do wytworzenia ubytku w powłoce brzusznej, umiejscowionego przeważnie na prawo od pierścienia pępkowego. Pępowina jest prawidłowo umiejscowiona
i wykształcona. Ten bardzo ważny szczegół ułatwia ustalenie właściwego rozpoznania. Trzewa nie pokryte ani otrzewną, ani owodnią, znajdują się poza jamą brzuszną. Wypadnięte jelita są wzdęte, barwy sinowiśniowej. Nie obserwuje się ruchów pery- staltycznych. Ściana jelita jest zgrubiała, czasami twarda, czasami galaretowato nacieczona. Błona surowicza jest zmatowiała i nastrzyknięta. Warstwa mięśniowa jest słabo rozwinięta w przeciwieństwie do warstwy podsurowiczej. Komórki zwojowe warstwy mięśniowej i podśluzowej są słabo rozwinięte. Kosmici jelitowe są obrzęknięte i powiększone. Błona śluzowa jest cienka.
